April 28th, 2020

Het 'nieuwe normaal' is vrij en verbonden

Ik denk dat het zo'n 12 jaar geleden is dat ik voor het eerst alleen naar het bos ging. Ik had een burn out (ondanks dat ik fanatiek mediteerde en sportte, 'fanatiek' is waarschijnlijk waar het mis ging :-)). Ik woonde midden in de stad, dus ik zocht plekken waar ik rust kon vinden. Het bos was een verademing. Alleen ik en de natuur, het voelde alsof ik ergens thuis kwam.

Totdat ik andere mensen tegen kwam. Ik merkte dat mijn lichaam verkrampte en mijn gedachten op hol sloegen als iemand me tegemoet kwam. Wat gebeurde daar toch?

Dat begon ik te onderzoeken. Ik kwam erachter dat ik erg negatief over mezelf had leren denken. 'Mannen zijn gevaarlijke viespeuken', dat was zo'n beetje de overtuiging die ik van huis uit had meegekregen. Bovendien waren ze slap, daar had mijn moeder me ook wel van overtuigd (zij had haar eigen ervaringen en redenen) en ik meende daar overal bewijs van te zien. Slap en afwezig of sterk en egocentrisch. Uit die twee 'smaakjes' leek ik te moeten kiezen. Ik had weinig mededogen naar de mannen om me heen en evenmin naar mezelf.

Dus als ik iemand tegenkwam, met name als het vrouwen waren, moest ik in die korte ontmoeting duidelijk maken dat ik niet gevaarlijk was en geen viespeuk. Maar ook niet slap, dus te aardig was ook niet goed. Het werd een worsteling om balans te houden tussen die twee, bij iedere ontmoeting. Doodvermoeiend, niet gek dat ik liever niemand tegenkwam.

Inmiddels ben ik daar vrij van en kan ik volop genieten van de natuur. Soms alleen, soms samen met mijn zoontje en mijn vrouw (die deze foto nam). Het ging niet vanzelf, ze noemen de weg naar binnen denk ik niet voor niets 'de weg van de krijger'.
Ik ben me er nu bewust van hoe ik me voelde, hoe ik dacht en hoe ik deed. Vroeger was dat 'normaal', ik wist niet beter. Maar nu weet ik beter, ik weet hoe ik me kan voelen door 'het werk' te doen en mijn levenswerk is anderen te bevrijden van hun oude 'normaal'.
Onder andere via Krachtman.nl, waar ik samen met Boudewijn training en therapie geef aan mannen die vastzitten in hun 'oude normaal'. :-)

Hoe weet je dat je vast zit in je oude normaal?
Er is feitelijk op dit moment, nu, niets aan de hand. En toch voel je je depri, gestresst, eenzaam en/of boos. En dat is al langer zo.

Wil je een 'nieuw normaal'? Doen wat je leuk vind, genieten en je verbonden voelen met je omgeving? Het begint bij jezelf.
Bijvoorbeeld door mee te gaan naar een Krachtman weekend of 1 op 1 coaching.