Jij bent niet zo aardig als je denkt

Ik kom ze regelmatig tegen in mijn praktijk: Mensen die te aardig zijn en niet voor zichzelf kunnen opkomen. Ik was zelf ook zo. Maar eigenlijk ben ik helemaal niet zo aardig, en zij ook niet. Misschien ben jij ook wel niet zo aardig als je denkt.

We doen aardig omdat we geleerd hebben dat dat de beste overlevingsstrategie was toen we opgroeiden. Vaak met een afwezige vader, emotioneel niet beschikbaar of gewoon fysiek helemaal niet in ons leven. Vaak ook met een sterke moeder, een beschermende maar ook toornige godin die ons kon maken en breken. Eentje die teleurgesteld was in mannen en van haar zoon een rolmodel zou maken. Ofte wijl, haar ideale man. Eentje die heel aardig is, dienstbaar, geen lusten heeft en niet aan zichzelf denkt.

Hoewel, stiekem houdt ze ook wel van een sterke man en is ze op zoek naar een man die haar aan kan. Vandaar dat ze soms haar zoon uittest, de strijd met hem aangaat of kijkt in hoeverre ze hem kan beïnvloeden. Maar het jongentje is veel te bang om het niet goed te doen. niet zo gek, want als kind overleef je het niet zonder je ouders. Zo voelt een kind dat tenminste. Dus doe je er alles aan om de ouder die voor je zorgt van je te laten houden.

Om vrij te zijn moet een jongen een leven gaan leiden buiten de beïnvloedings- sfeer van zijn moeder. Hij moet naar zijn eigen gevoel gaan luisteren en dat leren respecteren. Robert Bly noemt dit “De wildeman bevrijden”. Daarvoor moet de jongen de sleutel van diens gevangenis onder het kussen van zijn moeder vandaan stelen. Stelen dus, niet vragen of hij hem mag lenen, want dan geeft hij weer alle macht uit handen.

Wanneer de “mr. Nice Guy” stopt met aardig doen om te overleven wordt hij oprechter, steviger en betrouwbaarder. Voor zichzelf maar zeker ook voor anderen. Dit betekent niet dat je als een dolle om je heen gaat slaan, dat is de andere kant van de medaille. Dan wordt je het boze jongentje. Je stopt wel met klagen en jezelf wegprijzen (zodat anderen zich over je ontfermen en je zielig vinden, waarmee jij dan weer de aandacht krijgt waar je zo naar hunkert). Je weet hoe vermoeiend mensen zijn die zichzelf voortdurend in de slachtoffer positie plaatsen.

In plaats van aardig doen kun je vanuit liefde en verbinding krachtig optreden. Je zegt en doet wat er nodig is om het leven te laten stromen, je durft de waarheid onder ogen te zien en te benoemen. Dan worden mensen weleens boos of verdrietig. Maar dat is soms beter dan ze de rest van hun leven vast te laten zitten in schadelijke patronen. Veranderen doet pijn, de waarheid onder ogen zien vaak ook. Net als het schoonmaken van een wond. Maar die wond negeren is op termijn nog veel erger. Daarom heb jij zelf en de wereld om je heen het nodig dat je af en toe onaardig durft te zijn. In plaats van aardig wordt je krachtig en liefdevol. Daar heeft iedereen meer aan. Je mag beginnen met een reactie op deze blog ;-)