"Het lijkt wel of er alleen maar klootzakken, gesloten mannen en watjes zijn. Hoe zit dat?”
Deze vraag kregen wij van een vrouw die moeite had met een man vinden waar ze echte en connectie mee had.
Een aanrader wat dit onderwerp betreft is het boek “Waarom sterke vrouwen verlangen naar een sterke man.” Van Maja Storch, mocht je je er verder in willen verdiepen.
Natuurlijk is het goed mogelijk dat deze dame hier zelf ook een aandeel in heeft maar wij belichten het graag vanuit het mannelijke perspectief.
Een man die opgroeit zonder een emotionele band met zijn vader heeft grofweg twee opties:
1) Hij gaat alleen een emotionele band aan met zijn moeder. Daarin ontstaat, bij afwezigheid van de vader, dan vaak een symbiotische relatie waarbij de jongen leert dat hij met emotionele problemen snel naar zijn moeder moet rennen om zich weer goed te voelen. Dit gedrag zet hij dan later voort bij andere vrouwen. De prijs die hij betaalt is dat hij altijd moet zorgen dat zijn moeder hem leuk genoeg vind zodat ze er voor hem is. Boos worden of iets ‘stouts’ doen is een (te) groot risico.
2) Of hij gaat met beide ouders geen emotionele band aan en leert zo alles wat in hem leeft voor zichzelf te houden. Wat jij vervolgens de rest van zijn leven kan blijven doen tenzij er iets radicaals gebeurt.
Persoonlijk heb ik beide opties aardig doorleeft, ik ging in de loop van mijn leven van optie 1 naar optie 2 toen ik besloot dat al dat delen met mijn moeder mij niet meer hielp. Maar met name de eerste zit diep ingebakken omdat mijn vader meestal afwezig en soms bedreigend was en mijn moeder mij heel dicht bij zich hield.
In het eerste geval krijg je een man die zijn eigen emoties niet kan dragen. Soms verandert zo’n man in en klager, vaak depressieve neigingen en pleasegedrag. Mogelijk een hoop opgekropte woede naar vrouwen, als zijn moeder immers de enige is bij wie hij terecht kan mag hij zijn boosheid naar haar niet uiten want dan verliest hij zijn enige houvast. Die boosheid wordt dan dus opgekropt en soms geprojecteerd op andere vrouwen.
In het tweede geval krijg je een gesloten machoman. Het type zwijgende, stille kracht. Kan wel boos worden maar verdriet en rouw houdt hij voor zichzelf. Het is de man die door velen aantrekkelijk wordt gevonden maar ook een beetje ‘fout’ is omdat hij zich niet committeert aan anderen.
Hoe krijg je dan een emotioneel evenwichtige man die emoties toelaat maar tegelijkertijd zelf verantwoordelijkheid daarvoor neemt?
Door hem emotioneel te laten binden met andere mannen. Als hij leert dat hij zich bij andere mannen kan uiten geeft dat hem rust en stevigheid. Hij hoeft het dan niet meer bij een vrouw te zoeken.
En als hij leert dat hij er ruimte aan kan geven zonder dat iemand het voor hem wil oplossen, wegpoetsen of hem wil troosten, maar er gewoon mee kan zijn, leert hij het zelf dragen.
Voor de meeste vrouwen (die ik ken) is dat een zegen. Een man die kan voelen en tegelijkertijd stevig genoeg is om zijn gevoel te dragen. Die dus niet verandert in een macho of een klein jongetje als hij emoties ervaart.
Ben of ken jij een man die zelf wil ontdekken en ervaren wat er van binnen bij hem leeft en daar verantwoordelijkheid voor wil nemen?
Kijk dan op www.truemen.nl en geef jezelf of hem op voor een retraiteweekend met ons.
Comments